hodowcy z przesz³o¶ci 

Seungri — strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress

chcia³am Wam przedstawiæ hodowcê Saluki - Dana Belkina

http://saluqi.home.netcom.com/belkin.htm

poni¿ej to tylko fragmenty jego wypowiedzi i chocia¿ dotycz± saluki jednak my¶lê, ¿e mo¿na te¿ tê wiedzê prze³o¿yæ na wilczarze.


Funkcjonalne saluki – lekcja z pól coursingowych.
wg Dan’a Belkina, Ph.D.
Na podstawie seminarium jakie odby³o siê w Amerykañskim Klubie Saluki w 1993, opracowanie Johna Burcharda.
Ta strona internetowa jest po¶wiêcona pamiêci jego przenikliwego intelektu, niezwyk³ego obiektywizmu, swoistego poczucia humoru i niewys³owionego po¶wiêcenia dla Saluki.
http://saluqi.home.netcom.com/belkin.htm

Dan Belkin otrzyma³ tytu³ doktora nauk biologicznych w 1961 roku na Uniwersytecie Floryda. Zajmowa³ siê biologia ewolucyjn± a zw³aszcza ekologi± fizjologiczn± w Floryda Medical School. Jego zainteresowanie Saluki wyros³o z sokolnictwa. Pracê z soko³ami rozpocz±³ w 1947 roku i kontynuowa³ z ró¿nymi peregrynacjami od 1965 do 1970 roku. Dan przez ca³e ¿ycie interesowa³ siê etologi± drapie¿ca/ofiara. W 1971 roku zrezygnowa³ z kariery naukowej by ca³y swój czas po¶wiêciæ pogoniom, ¶ciganiu i polowaniom w wykonaniu saluki. Coursingami saluki zajmowa³ siê do 1985 roku. Pozostawa³ aktywnym sêdzi± i obserwatorem saluki. W 1961 roku Dan po¶lubi³ swoj± ¿onê Laurê. Zamiast dzieci mieli saluki, z przydomkiem hodowlanym Bayt Shahin. Dan zmar³ w 1998 roku z powodu nieoperowalnego guza mózgu.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bayt Shahin Impulse


Chcia³bym zaszczepiæ wam tak± my¶l : rzeczy, których nie widaæ s± wa¿niejsze od tych, które mo¿emy zobaczyæ. U Saluki jest wiele rzeczy, których sêdzia nie mo¿e ani zobaczyæ ani poczuæ a funkcjonalnie w³a¶nie te rzeczy s± wa¿niejsze od tych widzialnych i namacalnych.
Dam wam przyk³ad. Standard powiada „ oczy, ciemne do orzechowych, du¿e i owalne, ale nie wy³upiaste” . Standard nic nie mówi o tym jak Saluki mog± widzieæ. Razem z Laur± pojechali¶my do Anglii na sezon coursingowy i byli¶my na wszystkich meetingach coursingowych. Podczas naszego pobytu, mieli¶my wielk± przyjemno¶æ wprowadzaæ na pole kilka s³awnych Saluki, które widzieli¶my w ksi±¿kach. Zauwa¿y³em, ¿e jeden z nich dostrzega³ ka¿dego zaj±ca, który wchodzi³ na pole. Zaj±ce znajdowa³y siê w odleg³o¶ci 300 – 400 yardów (1 yard = 91,44 cm) a ta suka odwraca³a siê i patrzy³a na nie. Rozejrza³em siê wko³o co robi± inne Saluki, które by³y blisko mnie ale ¿aden z nich nie dostrzeg³ tych zajêcy. Ci z was, którzy znaj± anatomiê psa, wiedz±, ¿e oczy psa nawet charta nie s± tak dobre jak nasze. Oczy tej suki Saluki by³y. (Przy okazji: ona nie zosta³a wyhodowana w UK ale by³a importem ze ¦rodkowego Wschodu)

Oko jest nadzwyczaj skomplikowanym narz±dem. Podczas rozwoju embrionalnego formowanie siê oka zale¿y od du¿ej ilo¶ci przeró¿nych genów. Ca³y zestaw ró¿nych genetycznych informacji wp³ywa na ostateczny kszta³t oka. Je¿eli jedna ma³a rzecz, spo¶ród byæ mo¿e 300 pójdzie nie tak, oko nie bêdzie pracowaæ tak dobrze. Je¿eli pójd± ¼le dwie rzeczy, bêdzie pracowa³o jeszcze s³abiej. Ka¿dy gatunek zwierz±t, który nie jest selekcjonowany przez d³ugi okres czasu w kierunku jako¶ci wzroku utraci genetyczn± informacjê warunkuj±c± dobry wzrok w wyniku przypadkowych mutacji i straci w koñcu umiejêtno¶æ widzenia. Spójrzcie na ryby g³êbinowe. Poniewa¿ funkcjonalnie ich oczy nie musz± adaptowaæ siê do pozbawionego ¶wiat³a ¶rodowiska, zazwyczaj te ryby staj± siê ¶lepe w przeci±gu krótkiego ewolucyjnie okresu czasu. Je¿eli hodujemy Saluki by na ringach wystawowych mia³y ³adne oczy, wkrótce nie bêd± one w stanie zobaczyæ swojej ofiary ani jej ¶cigaæ. Je¿eli wszystko czym jeste¶my zainteresowani to jedynie piêkne, ciemne, o kszta³cie migda³a oczy - to w porz±dku, ale je¿eli chcemy aby w nich pozosta³o jeszcze co¶ co by³o powodem dla którego Saluki pocz±tkowo hodowano, to jednak musimy selekcjonowaæ w kierunku jako¶ci widzenia. Dokonaæ tego jest trudniej.
Zamierzam opowiedzieæ o moich do¶wiadczeniach z coursingów na otwartych polach, czyli o ¶ciganiu na ¿ywo (chasing live game) pustynnych królików w Kalifornii (Jack Rabbits, Lepus californicus). Mam te¿ trochê do¶wiadczeñ z angielskimi br±zowymi zaj±cami i szkockimi niebieskimi zaj±cami.

Jest wiele definicji coursingu. Najszersza definicja to :” pogoñ czegokolwiek z chartami”. Bardziej ¶cis³a, dotyczy tego co robi siê formalnie z Greyhoundami w UK wed³ug okre¶lonego zestawu zasad, które ustalono oko³o 100 lat temu. Pomiêdzy tymi definicjami mie¶ci siê wiele innych. Mamy lure coursing, który ca³kiem siê ró¿ni od pogoni za ¿yw± ofiar± (chasing live game).
Chcia³bym zrobiæ rozró¿nienie pomiêdzy coursingiem a polowaniem. W coursingu zabicie ¶ciganego zwierzêcia nie jest wa¿ne. Faktycznie czêsto jest niepo¿±dane. W wielu przypadkach zwierzê zostaje zabije przez innego psa ni¿ ten, który zrobi³ wiêkszo¶æ pracy w grze po¶cigu. Istot± coursingu jest zademonstrowanie lub oszacowanie sportowych umiejêtno¶ci psów i ich inwencji. W polowaniu spodziewamy siê po psie, ¿e przyniesie nam co¶ do zjedzenia. Jak wiemy, Saluki by³y u¿ywane w staro¿ytno¶ci zarówno do polowañ jak i coursingów.

Dobrze poluj±cy Saluki nie koniecznie musi byæ dobrym coursingowo Saluki. Opowiem wam historyjkê. Zabra³em kiedy¶ 2 z naszych topowych coursingowych Saluki na pustyniê na wycieczkê campingow±. Zabra³em te¿ m³odego Saluki nale¿±cego do mojego przyjaciela. Ten szczeniak by³ du¿ym rudym psem, oko³o 14 miesiêcznym, wysokim na 29 cali w k³êbie, o masie 60 funtów i bez ¿adnego do¶wiadczenia. Pierwszego dnia gdy wyszli¶my w teren, coursingowe psy pu¶ci³y siê za zaj±cem a szczeniak stara³ siê za nimi nad±¿aæ. Po oko³o 400 yardach, szczeniak zrezygnowa³ bo ju¿ nie móg³ dojrzeæ psów ani zaj±ca. Tak zdarzy³o siê kilka razy i by³o jasne, ¿e w chwili obecnej szczeniak nie jest dostatecznie szybki, ¿eby i¶æ w zawody z topowymi psami coursingowymi. Nastêpnego dnia ³apy coursingowych psów by³y tak obola³e, ¿e nie pozwoli³em im biegaæ. Szczeniak wyszed³ w teren sam. Biwakowali¶my na wzgórzu, wiêc mog³em obserwowaæ jak szczeniak znalaz³ zaj±ca i rozpocz±³ po¶cig. Je¿eli zaj±c bieg³ za szybko, szczeniak rezygnowa³ i znajdowa³ sobie nastêpnego. Szczeniak nauczy³ siê jak ³apaæ pó³doros³e zaj±ce, które s± jakby nie patrzeæ najsmaczniejsze do konsumpcji. On z³apa³ najpierw jednego i przyniós³ go do obozu, po³o¿y³ siê na chwilkê w cieniu samochodu a nastêpnie pobieg³ i z³apa³ nastêpnego zaj±ca. Przez tydzieñ karmi³ w ten sposób dwa coursingowe psy, siebie oraz mnie chocia¿ nie zosta³by championem coursingowym. I teraz odpowiedzcie, który z tych Saluki by³ lepszy?
G³os z sali: „ My¶lê, ¿e to zale¿y od tego jak bardzo jeste¶ g³odny!” (¶miech)

Przygl±daj±c siê standardowi Saluki postaram odnie¶æ siê do tego co standard mówi o funkcji. Zanim to zrobiê, chcê powiedzieæ co¶ na temat czym jest rasa Saluki, ¿eby¶my mieli pojêcie o czym rozmawiamy. Rasy hodowlane, uznane przez AKC, s± z biologicznego punktu widzenia ca³kowicie sztucznym tworem. Gdyby wyewoluowa³y w sposób naturalny by³yby czym¶, co mo¿na nazwaæ podgatunkami albo rasami. Podgatunki i rasy krzy¿uj± siê ze sob± (i daj± p³odne potomstwo) i nale¿± wszystkie do tego samego gatunku biologicznego. To co nazywamy Saluki jest tylko jedn± z sztucznie stworzonych ras. Na pocz±tku XX wieku ludzie kupowali Saluki i przywozili do Anglii ze ¦rodkowego Wschodu, g³ównie z Egiptu, Syrii i Po³udniowego Iraku. Mieli psy w 2 lub 3 typach ale zadecydowali, ¿e te typy s± jednym i tym samym, nazwali go Saluki i napisali standard. My¶lê, ¿e dla nas by³ to bardzo szczê¶liwy przypadek, ¿e wówczas ludzie mieli kilka typów psów i uczynili swój standard ca³kiem „p³ynny” – tak, ¿e teraz mo¿na mieæ typ jaki nam siê podoba i nadal on jest OK. Je¿eli wówczas ci ludzie pojechaliby do nieco innych miejsc, kupili i przywie¼li Azawaki i Afgany, które tam sk±d pochodzi³y by³y nazywane Saluki, my¶leliby ¿e maj± dwie oddzielne rasy hodowlane, jednak wszystkie te pochodz±ce z Bliskiego Wschodu charty s± czê¶ci± jedno¶ci.

Gdy co¶ klasyfikujemy, zarówno bêd±c zoologiem czy sekretark± musimy utworzyæ szufladki. Czêsto musimy arbitralnie co¶ zaklasyfikowaæ, wyrwaæ z obszaru continuum i w³o¿yæ do utworzonej szufladki. Tworzenie sztucznego systemu ras hodowlanych jest w³a¶nie wyrywaniem z continuum. Mówimy „ten Saluki wygl±da jak Azawakh”, wiêc to nie jest dobry Saluki albo „ten Azawakh wygl±da jak Sluki” wiêc to nie jest dobry Azawakh zatem pilnie hodujemy trzymaj±c siê typu i eliminujemy psy, które znajduj± sie pomiêdzy naszymi sztucznymi kategoriami. Obecnie wszystko jest „pomiêdzy”, i gdyby¶my chcieli to mo¿emy te rasy nazwaæ tak samo, ale ludzie, którzy bawi± siê w gry wystawowe lubi± mieæ du¿o ras hodowlanych. Nie mam powodu by to krytykowaæ.

Psy s± genetycznie bardzo plastycznym gatunkiem, wiêc mo¿na z nich wyci±gn±æ co siê chce, tak jak to widaæ na wystawach psów rasowych. Saluki, tak jak wiele innych ras by³y pocz±tkowo hodowane dla funkcji. Najlepszym coursingowym lub poluj±cym psem dla obszarów na których on zamieszkuje, jest w³a¶nie ten, który tam zosta³ wyhodowany. To w³a¶nie jest istot± nadaj±c± sens. Ale standard opisuj±c wygl±d rasy funkcjonalnej i zak³ada, ¿e to wygl±d powoduje funkcjê. To b³±d! Funkcja prowadzi do wygl±du.

Je¿eli chcemy zachowaæ zdolno¶ci dla których rasa zosta³a pocz±tkowo stworzona, nie mo¿emy tego robiæ jedynie patrz±c na psa, poniewa¿ to jak on wygl±da nie powie nam co on potrafi. Ludzie, którzy ju¿ od jakiego¶ czasu maj± coursingowe psy odkrywaj±, ¿e korelacja pomiêdzy form± i funkcj±, której siê spodziewali ma jednak du¿o wyj±tków. I wtedy schodz± na ziemiê i ju¿ nie zak³adaj± z góry na podstawie wygl±du, który pies jest dobry dopóki nie zobacz± go w akcji. Ludzie, którzy hoduj± psy wygl±daj±ce jak Saluki nie koniecznie hoduj± funkcjonalne Saluki.

W ¶wiecie dzikich zwierz±t mo¿na zobaczyæ specjalizacjê dla funkcji, która rozwinê³a siê bez wzglêdu na wygl±d. Ludzie selekcjonuj± psy na te dwie w³a¶ciwo¶ci – ju¿ tacy s± i nic na to nie mog± poradziæ. Arabowie selekcjonowali Saluki nie tylko by by³y najlepsze w po¶cigu i ³apaniu ale te¿ ¿eby by³y przy okazji ³adne. Natura w ten sposób nie dzia³a i wcale nie troszczy siê o piêkno. Je¿eli jakie¶ zwierzê jest ³adne, to po prostu przypadek. By zobaczyæ zwierzê, które wyewoluowa³o w naturze na zwinnego sprintera potrafi±cego goniæ zaj±ce tak jak to potrafi Saluki trzeba popatrzeæ na geparda. Lubiê my¶leæ o gepardzie jako o charcie Boga. Gepard potrafi zrobiæ wiele rzeczy lepiej ni¿ jakikolwiek pies coursingowy. Konformacja geparda mo¿e powiedzieæ nam du¿o o tym jakie nasze Saluki powinny byæ je¿eli hodujemy je z my¶l± o po¶cigu za zaj±cami. Gepardy s± interesuj±ce równie¿ dlatego, ¿e nie tak dawno ich populacja ¶wiatowa zosta³a zredukowana do bardzo niewielkiej liczby, tak ¿e s± praktycznie klonami. S± one najbardziej zinbredowanymi ssakami na ¶wiecie, oczywi¶cie poza tymi które zosta³y wyhodowane przez cz³owieka My¶l±c o gepardach wyobra¿am sobie z du¿± przyjemno¶ci±, ¿e Bóg najpierw stworzy³ to co chcia³ a potem ju¿ hodowa³ gepardy na liniê.

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • funlifepok.htw.pl