Przem�w szk�em

Start

Seungri — strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress

„Przem�w szk�em”

Tamten rok by� inny od pozosta�ych lat. Drzewa przygas�y, a ulice wygl�da�y jako� dziwnie. Pod naporem �niegu zatraci�y sw� prostolinijno��. Ko�ysa�y si� ze mn�. Wszystkie smutne. Mi�o�� uciek�a, jak ko� albo pies, zagubiona, gdzie� po drodze.
Zim� 1995 roku wygra�em konkurs na sobowt�ra Elvisa w kategorii ryb i p�az�w. Organizowany przez Dom Kultury Siwego Pola zapewnia� mi wyjazd do Egiptu na �wiatowy zjazd na�ladowc�w Kr�la.
Przechadzaj�c si� w�skimi uliczkami dostrzeg�em faceta, stoj�cego po�rodku placu.
Bez ogr�dek, rozmy�la� na g�os. Zastanawia� si� czemu nagle zmi�k�? Czy to wina upa�u, czy te� z�ych do�wiadcze� z dziewczynami? Nie chcia� sko�czy� w kresk�wce nie zwr�ciwszy niczyjej uwagi. Podszed�em do niego, by lepiej mu si� przyjrze�.
- Hieny cmentarne, hieny – przem�wi� g�osem, kt�ry wprawia� jego cia�o w spazmy. – Psy wyj�ce do ksi�yca! A ja wci�� daleko od mych o�wietlonych, turkusowych drzwi. – Hieny! Hieny! Zabierzcie je ode mnie. Ju� mnie to nie bawi!
Lekko mnie przerazi�. Ale w g��bi duszy czu�em si� podobnie.
- Zostan� twoim ochroniarzem – nerwowo zdrapywa�em piasek z pomi�dzy �usek – je�li oka�esz si� moim oddanym przyjacielem.
- M�w mi Basia – rzek� z kamienn� min�.
- A ty mi Henryk – odpar�em.
Stoj�c w milczeniu zapalili�my po papierosie. Basia patrzy� na mnie do�� nie�mia�o, niby zerkaj�c, gdzie� w przestrze�, jakby chcia� ogarn�� ca�y krajobraz dziel�c go na mozaik�. W ko�cu si� odezwa�.
- Wiesz co? Po d�u�szym namy�le wola�bym, �eby� nie m�wi� do mnie Basia.
Nie wiem, czemu, ale rozbawi�o mnie to potwornie i wypu�ci�em z ust papierosa.
- W porz�dku – nie chcia�em, by �le zinterpretowa� moje poczucie humoru. – W takim razie, jak mam ci� wo�a�?
Wzi�� g��boki oddech wypuszczaj�c strumie� dymu przez nos. S�ycha� by�o �wist w�osk�w w �rodku, a nast�pnie impet z jakim powietrze rozbi�o si� o w�sy.
- Jegomo��. M�w mi Jegomo��.
Prawd� m�wi�c nie s�dzi�em wtedy, i� to imi� utrzyma si� tak d�ugo.
- W porz�siu. A gdzie tw�j bohater? – stara�em si� rozpl�ta� rozmow�.
- Uciek� wzd�u� tamtej alei – wskaza� palcem na uliczk� za naszymi plecami.
- Czemu?
Rzuci� niedopa�kiem o ziemi� przypadkowo trafiaj�c w kraw�d� buta.
- Kurwa ma�! Nowe buty, dopiero wczoraj je ukrad�em! – spojrza� na mnie zawstydzony. - By�y domys�y i przypuszczenia, ale wszystko rozbi�o si� o pieni�dze. Nie wiem, – westchn�� – lecz wygl�da mi to na trzeci �wiat.
- Mo�e dlatego, �e jeste� tu pierwszy raz?
- Nosisz kalesony? – odbi� pi�eczk�.
- Tak – w kalesonach czu�em si� bezpieczniej, cho� z racji odmienno�ci gatunkowej by�y mi zupe�nie niepotrzebne.
- Nie b�d� s�ucha� rad odno�nie projekcji mojej psyche od kogo�, kto nosi kalesony. Wskaz�wki dotycz�ce ta�ca przyj��bym bez dw�ch zda�, lecz nie wyk�ady o psyche! Co to, to nie!
Zamilk�. Krztusi� si� tylko nieprzyjazn� dla oka architektur�. S�o�ce pra�y�o nas z ca�ych si�. Gdy dostrzeg�o dusz�cego si� w upale psa troch� odpu�ci�o i mogli�my schroni� si� w nowo powsta�ym cieniu. Na straganie wyst�powa� treser pche�, kt�re wyrwawszy si� z niewoli obskoczy�y turyst�w. Naj�a�o�niejszy facet, jakiego mo�na znale�� w naj�a�o�niejszym momencie swojego �ycia wyszed� z ubikacji i wci�� ogl�da� si� na cienie z klozetu. Podczas, gdy �wie�y mocz nie zd��y� jeszcze znikn�� z jego spodni. Woda la�a si� ze studni. Nad g�ow� zabrz�cza�a nam mucha. Nie zrozumia�em ani s�owa z tego, co pr�bowa�a nam powiedzie�, wi�c polecia�a spyta� m�czyzn�, kt�ry udawa� kogo� innego po drugiej stronie ulicy.
- Wiesz, jak znale�� pylony? – pr�bowa�em zainteresowa� Jegomo�cia geografi� eksperymentaln�.
- Nylony? Masz na my�li nylon, handlow� nazw� w��kien poliamidowych; wprowadzon� przez koncern Du Pont de Nemours z USA, kt�ry w 1938 roku rozpocz�� ich produkcj� na skal� przemys�ow�?
- Nie, chodzi mi o pylony, w �wi�tyniach staro�ytnego Egiptu. Para masywnych budowli kamiennych w formie wie� o prostok�tnych podstawach, zw�aj�cych si� ku g�rze.
My�la� przez chwil�.
- M�wisz, o tych �miesznych wie�ach?
- Dok�adnie.
- Oczywi�cie, �e nie wiem, gdzie s�, ale mog� ci� do nich zabra�.
Ruszyli�my przez pustyni�. Kre�l�c mn�stwo nieregularnych linii na piasku, a tak�e omijaj�c z�o�liwe �mije dotarli�my do pylon�w. Tabliczka na skraju wykopalisk g�osi�a:
„W tym mie�cie nie znajdziesz z�odziei”
Nie wiedzia�em, jak to interpretowa�. Na szcz�cie spotkali�my tam ekspedycj� profesora Munchausena.
- Moje uszanowanie profesorze – uk�oni�em si�. Profesor nie wygl�da� ciekawie. Mia� w ekipie tylko dw�ch ludzi, niewidomych mormon�w, wi�c odkopywanie ruin go�ymi r�koma zaznaczy�o si� u niego zdart� sk�r� d�oni i ameryka�skim potem, czyli w tym wypadku owaln� plam� na jedwabnej koszuli. – Mo�e nam profesor powiedzie�, mniej wi�cej, kiedy ujrzymy pylony? – spyta�em grzecznie i niezbyt nachalnie, by nie oderwa� swojej uwagi od muchy zaplatanej we w�osy. I przypadkiem nie przeni�s� frustracji na mnie. Na pr�no.
- Spytaj li�ci, po kt�rych st�pasz przem�drza�a rybo – odpar� grubosk�rnie.
- Jakich li�ci? – mimo najszczerszych ch�ci nie dostrzega�em niczego pr�cz piasku. Przez chwil�, gdy wyostrzy�em swoj� percepcj� do granic mo�liwo�ci, by�em w stanie rozr�ni� ka�de, pojedyncze ziarnko. Lecz i to nie pomog�o – �adnych tu nie ma! – stwierdzi�em stanowczo.
Jegomo�� pr�bowa� mnie uspokoi�, ale m�czy� go irytuj�cy, suchy kaszel przez co, o ma�y w�os nie rzuci�em si� na profesora z pi�ciami.
- Skoro nie ma li�ci, to nie ma tak�e odpowiedzi. �egnam szanownych pan�w.
Oddali� si� do swojego namiotu. Nie mia�em mu tego za z�e. Profesor Munchausen by� dziwakiem. Wiele w swym �yciu przeszed�. Od dnia narodzin nie m�g� znie�� d�wi�ku domofonu, a przez ca�e doros�e �ycie odrzuca� ide� telefonu. Nie wierzy� r�wnie� w kuchenki mikrofalowe. A� kt�rego� dnia jego w�asna �ona zamkn�a go w domu i uciek�a z kochankiem na Bia�oru�. To nim wstrz�sn�o. Wtedy postanowi� po�wi�ci� si� nauce. Kolekcjonowa� lunety i nie m�g� pogodzi� si� z tym, �e reflektory zaj�y ich miejsce w optyce. Przez wiele kolejnych lat walczy�, o zniesienie aberracji sferycznej. Bezskutecznie. W roku 1970 odwiedzi� Londyn. Pewnego mglistego wieczora siedz�c w pubie us�ysza� rozmow� dw�ch archeolog�w. Wspominali oni, o lornetce Kopernika, kt�r� staro�ytni Grecy ukryli wraz z winogronem w�r�d egipskich pylon�w. Wtedy to absolutnie po�wi�ci� si� jej poszukiwaniom. Razem z doktorem Gawinem przekopali p� Afryki i przyl�dek Canaveral, gdzie Gawin zosta� bezczelnie zastrzelony przez ochron�.
Zostawiwszy Egipt za nami kontynuowali�my w�dr�wk� w poszukiwaniu cud�w in�ynierii. Jegomo�� zastanawia� si�, dlaczego nie rozumie swojego j�zyka?
- To dosy� dziwne nie s�dzisz? W dodatku nie mam �adnej waluty i s�ysz� wszelakie d�wi�ki - nastawi� czujne ucho. – Krowie dzwonki na rynku, czy te� anio�y w architekturze. Wszystkie one wiruj� z niesko�czon� gracj�. Rozumiesz co� z tego?
Bardzo chcia�em wesprze� go rad�, ale nie zna�em si� wtedy na takich rzeczach.
- Trudno powiedzie� - gra�em na czas. – Wiem tylko, �e Camus upad� pod swoim ci�arem gatunkowym – rzek�em, zabiwszy mu prawdziwego gwo�dzia na kilka nast�pnych godzin.
Tymczasem okaza�o si�, i� to autor lekko si� zagapi� i wprowadzi� zbyt wiele w�tk�w pobocznych.

Min�wszy Gibraltar doszli�my na drugi koniec opowie�ci. Nad Siwym Polem zawita�a wiosna. Pogoda by�a ju� ewidentnie zbyt zaawansowana na lato. Wiatr przynosi� smoliste latawce z p�on�cych ��k. Dzieci na karuzeli �apa�y je, niczym magiczny py�. Mieli�my jednak mniej poetyckie sprawy do za�atwienia. Pij�c wino w jednej z bram, co jaki� czas wygl�dali�my na policjant�w. Kiedy tylko si� zbli�ali Jegomo�� wpada� w kuriozalne ataki sztucznego kaszlu, podczas gdy ja symulowa�em ekstatyczne szamotanie p�pka. Jednak wiosna, jednowymiarowo ch�odna tego roku, nie dawa�a nam spokoju, zmarzni�ci nawet nie doko�czyli�my pierwszej butelki. S�o�ce zachodzi�o z wolna, niebo cedzi�o je przez chmury. Wynaj�li�my pok�j u starej pani Forlando, kt�ra zwyk�a przeci�gle wyrzuca� z siebie s�owa: - Zapraszaaaaam. Weeeeeeeejd�cie – m�wi�a. W dodatku oddycha�a, charcz�c na pokaz nowotworowymi p�ucami, a my z trudem powstrzymywali�my si� od �miechu, za co mia�a nas spotka� kara. Po�o�ywszy si� do ��ka zasn��em niemal od razu. Jegomo�� obudzi� mnie po pi�tnastu minutach. Uwielbia� to robi�, kiedy nie m�g� zasn��. Odruchowo strzeli�em go z otwartej pi�ci w twarz, tak jak to mam w zwyczaju.
- Henryk wstawaj, s�ysz� jakie� pluski na schodach – oznajmi� rozdygotanym falsettem.
- I, co z tego?
- Jak to co? Pewnie jaka� kropla wody lub innego p�ynu wspina si� po schodach!
- �ykn��e� za du�o powietrza, czy co? Jaka kropla? Na jakich schodach?
- Chod�, pos�uchaj! – zaci�gn�� mnie pod drzwi.
Faktycznie. Kropla wody wspina�a si� po schodach. Wyznacza�a sw� drog� w ciemno�ci. Kap, kap, kap. Zatrzymywa�a si�, by po chwili ponownie ruszy� z jeszcze wi�kszym uporem pokonuj�c grawitacj� i zmieniaj�c los jej podobnych. Nie wierz�c w�asnym uszom, ani uszom kolegi wyjrza�em za drzwi. Noc by�a nieprzenikniona, a od d�u�szego wpatrywania si� w ciemno�� stawa�a si� bordowa
w moich oczach. Wyszed�em z pokoju. Zapali�em �wiat�o na korytarzu i ujrza�em cz�owieka w podartej marynarce pami�taj�cej po�owy wieloryb�w.
- Jegomo�� przyjd� tu.
Cykor wyjrza� nosem z pokoju.
- To pan Buzzati, nie jaka� kropla – pan Buzzati, w�a�ciciel starego roweru, o z�semkowanych ko�ach, cz�sto wynajmowa� pok�j u pani Forlando.
- To, czemu brzmia�o, tak dziwnie, jak woda? – spyta� przyjaciel.
- To pewnie przez wino w jego brzuchu. Bulgota�o, gdy wtacza� si� po schodach.
- Niech ci b�dzie, ale to jaka� podejrzana sprawa! – pogroziwszy palcem wr�ci� do ��ka.
- Zapewne – odpar�em nie kryj�c sarkazmu. Zasn�li�my nie podejrzewaj�c niecnych zamiar�w autora.

Obudzili�my si� z suchot� w gard�ach. Paprocie umar�y, a s�o�ce wskakiwa�o za chmury na sam zapach naszych skarpetek. O poranku z�by Jegomo�cia by�y ��te, jak zorze, a m�j oddech odpychaj�cy, lecz nie mog�em znale�� na niego metafory. Ironia i szyderstwo wlane do pustych naczy�, sta�y si� m�tn� ciecz�.
- Wstajemy? – senne oczy Jegomo�cia stanowi�y odpowied�.
- Wiesz co? – zapali� papierosa. Ten poranny smakowa� mu najbardziej. – Histori� z Beatlesami jeszcze prze�y�em, ale odk�d Edyta Bartosiewicz si� rozpad�a nie mam motywacji, by wstawa� z ��ka. Przynajmniej nie codziennie.
- Jak rozpad�a? Przecie� to nie by� zesp�! – cz�sto myli� daty i poj�cia.
- A, czy kto� twierdzi inaczej? – sprostowa� moje my�li.
- W sumie...
Nakryli�my twarze ko�drami. Przecie� odwieczny dzie� za opuszczonymi �aluzjami m�g� by� r�wnie dobrze zafa�szowan� noc�. W ko�cu niebo zm�czy�o si� b��kitem, po czym zapad� wiecz�r. Pustym ulicom towarzyszy�o ich w�asne odbicie w witrynach, psy odsypia�y ci�ki dzie�, podczas gdy koty rozpoczyna�y sw�j. Nigdzie nie s�ycha� syren. Zegar przesta� tyka�. Bateria wyczerpa�a si� liczeniem gwiazd.

Powiadaj�, �e profesor Gawin wiedzia�, kto by� Kub� Rozpruwaczem. Nim umar� na Florydzie przekaza� swoj� wiedz� pewnemu ameryka�skiemu komandosowi, �ledziowi imieniem Teodor. Wraz z niebagateln� wiedz� teoretyczn� zleci� mu r�wnie� misj�. Misj�, kt�rej celu nie pozna nikt, chyba �e Teodor postanowi inaczej.
Ca�y dzie� sp�dzili�my z Jegomo�ciem na opr�nianiu butelek z tanim winem, niew�tpliwie ulegaj�c magii kolorowych etykiet. Wr�ciwszy wieczorem planowali�my partyjk� egzystencjalnego pokera, lecz zm�g� nas sen i ekwilibrystycznie zasn�li�my w fotelach. Niestety m�j przyjaciel nie da� mi si� nacieszy� tym stanem, a jak wiadomo pijane sny bywaj� fantastycznie odrealnione.
- Henryk! – wo�a� przera�ony. – Henryk! Tym razem to nie s� przelewki.
- Co? Znowu co? – be�kota�em.
- Ryba. Jaka� ryba wspina si� po schodach – m�wi� szarpi�c mnie za rami�. - Na pewno. Dzisiaj si� nie myl�.
- Daj mi spok�j – odepchn��em go w kierunku drzwi.
Uchyli� je robi�c g�upi� min�, kt�ra polega�a na tym, i� zamyka� oczy i zaciska� z�by, jak gdyby chcia� uciszy� trzeszcz�ce zawiasy. Na korytarzu rozb�ys�y dwa �lepia.
- Masz dwie sekundy – oznajmi� g�os w ciemno�ciach. Przez chwil� Jegomo�� przypuszcza�, i� to Chuck Norris ukry� si� w mroku, lecz odrzuci� t� mo�liwo�� i jego my�li b�yskawicznie wr�ci�y do koncepcji z ryb�.
- Dwie sekundy do czego? – ledwo zd��y� spyta�, kiedy dostrzeg� �uski po�yskuj�ce w blasku ksi�yca, po czym wyl�dowa� na pod�odze.
Obudzi�em si� z niesmakiem i ujrza�em powalonego przyjaciela. Chcia�em krzycze�, lecz nie mog�em. Stw�r umie�ci� mojego kumpla na kanapie bez u�ycia si�y fizycznej. Tym samym sposobem posadzi� mnie obok. Kiedy tylko Jegomo�� si� ockn�� ryba przem�wi�a.
- Witam szanownych d�entelmen�w – s�o�ce ju� wschodzi�o. Ryba okaza�a si� �ledziem. Nigdy nie widzia�em Teodora, zna�em go jedynie z opowie�ci, ale wszystkie szczeg�y pasowa�y. Spokojna, poci�g�a twarz, umi�nione p�etwy oraz pewne siebie spojrzenie. – S� tacy, kt�rzy twierdz�, �e widzieli, jak moje spojrzenie topi asfalt oraz, �e czuj� zak�opotanie w obliczu schod�w. By� mo�e. Nie b�d� zaprzecza�. Ja wiem tylko tyle, i� nazywam si� Teodor Kuby Rozpruwacza. Obserwowa�em was od jakiego� czasu. Jeste�cie zadufani w sobie, chamscy oraz ordynarni. W dodatku posiadacie denerwuj�c� manier� ko�czenia nawzajem w�asnych my�li. Za du�o pijecie i nie potraficie si� powstrzyma� od k��liwych uwag pod wzgl�dem innych. Dlatego te� was uciszy�em.
Ale najpierw kilka formalno�ci – poda� nam jakie� dokumenty. – Wype�nijcie je prosz�. Byle szybko.

Zaj�o nam to kilka sekund. Wr�czyli�my mu formularze. Spojrza� na nie zszokowany.
- „Ulubiony zesp� – De Bitels”? Co to ma do cholery znaczy�? – spojrza� na Jegomo�cia.
Pr�bowa�em si� odezwa�. Teodor machn�� r�k� i s�owa nieoczekiwanie ze mnie wyp�yn�y.
- Przepraszam, ale on jest s�uchowcem st�d pisze, �e m�wi.
- Wy chyba jeste�cie bardziej popaprani ni� przypuszcza�em. Wyja�ni� wam zasady; nak�adam na was cisz� chyba, �e zaczarujecie mnie kwiecist� mow�. To wam zdecydowanie nie wysz�o.
- Nie mogli�my tego wiedzie�! Jegomo�� by� recytatorskim mistrzem swojej szko�y! Nie zauwa�y� Pan? – pr�bowa�em ratowa� si� s�usznym oburzeniem.
- Czego?
- Przecie� to cytat z „Kupca weneckiego”!
Nie da� si� nabra�. Tylko za�mia� si� okrutnie.
- Wobec despoty wszyscy s� r�wni, r�wni zeru mianowicie. Dobrze przejd�my do meritum. Zranili�cie wiele os�b, dlatego jako zado��uczynienie musicie uszcz�liwi� kobiet�.
- Zrozumie� kobiet�!? – czu�em, �e to koniec. Jegomo�� wci�� musia� milcze�.
- G�usi te� jeste�cie? Uszcz�liwi�, nie zrozumie�. Pr�bowa� zrozumie� kobiet�, to jak depilowa� sobie j�dra po pijaku! Jestem sadyst�, ale bez przesady nie jestem nienormalny.
- Prosz� wybaczy� – rzek�em – ale przypadkowo musia� Pan na�o�y� cz�ciow� cisz� na nasze uszy.
- Faktycznie, pardon – skin�� g�ow� i wszystko wr�ci�o do normy.
Mo�e poza tym, �e w mgnieniu oka znale�li�my si� w centrum jakiej� metropolii.
- Sp�jrzcie na t� dziewczyn� - Teodor wskaza� na brunetk�. Cho� wygl�da�a bardziej, jak hemoroid z rz�sami. – Macie j� uszcz�liwi�. Ty, – wskaza� na mnie – ty to zrobisz. Mieli�my przekichane. – Zabierz j� do tej restauracji, a ja schowam si� w truskawkowym deserze tego faceta, �eby mnie nikt nie pozna�. Mo�e nie jestem stary, ale ca�kiem s�awny – po czym znikn��.
Zrobi�em, jak kaza�. Podszed�em, po czym grzecznie zaprosi�em j� na drinka. Rozmowa zbytnio si� nie klei�a. By�a brzydka, ale mia�a inteligencj� tych �adnych. Paranoja. Nie sz�o z ni� normalnie porozmawia�, a w menu nie mieli �adnych awaryjnych temat�w. Zauwa�y�em oczy Teodora obserwuj�ce mnie spomi�dzy truskawek i moreli.
- To jest nie wykonalne! – wydar�em si� w niebog�osy.
- Nie marud�! To wasza ostatnia szansa! – pogrozi� jakim� �wistkiem papieru.
Kelner chyba pomy�la�, �e to do niego albo liczy� na napiwek. Podszed� do mnie z u�miechem Ronalda McDonalda na twarzy.
- Mam na imi� Manuel. W czym mog� pom�c?
- Nie dzi�kuj� – odpar�em. W tym samym momencie spojrza�em na Teodora w sosie truskawkowym. Zrobi� kwa�n� min� i poczu� nadchodz�c� zgag�.
- Jest inny sos? – spyta� kelnera krztusz�c si� powietrzem i nadmiarem glukozy.
- Nie – uci�� Manuel. – Ale s� inne �ledzie.
Teodor poczu� si� troch� zmieszany. Dziewczyna wraca�a z toalety. By�a tam ze dwadzie�cia minut. Widocznie przycina�a sobie nos.
- Nie dam rady – pr�bowa�em si� ratowa�. - Rozumiem deszcz, cz�ciowo Salvadora Dalego i metafory Andrzeja Strejlaua, ale to jest niewykonalne!
- Turlaj dropsa! – Teodor zagrzewa� mnie do walki.
Westchn��em zrezygnowany.
- Pr�dzej znajd� prz�d pomara�czy.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

funlifepok.htw.pl

Podstrony

Template provided by Designs by Darren Opracowanie Marketing w Internecie dla Seungri â strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress