Turniej Mistrz�w

Start

Seungri — strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress

„Turniej Mistrz�w”

Tamtego dnia Mistrz przyszed� po mnie do mojego pokoju. Ca�y dzie� szuka� Drugiego, lecz nie m�g� go odnale�� i potrzebowa� pomocy. Nie by�o ju� zbyt wiele czasu do roztrwonienia. Wszak nied�ugo mieli�my wsp�lnie towarzyszy� Mistrzowi w kolejnym niezwyk�ym dniu. Ale o tym p�niej.
Drugiego zastali�my w ogrodzie. Przy stoliku. Pod parasolem. Niczym um�czony filozof spa� w dziwacznej pozycji z g�ow� na ksi��ce. Mistrz popatrzy� na niego z lito�ciwym u�mieszkiem, po czym zwr�ci� si� do mnie;
- Ten to usn��by nawet na po�amanym krze�le. – wskaza� na �pi�cego filozofa, z trudem powstrzymuj�c �miech. Mia� wyj�tkowo dobry humor. Zwa�ywszy na to, �e przed nim sta�o nie lada wyzwanie. Ale o tym p�niej.
St�amszonym �miechem zgodzi�em si� z jego s�owami. W tym czasie przybli�y� si� do Drugiego.
– Drugi! – �adnej reakcji. – Drugi! – krzykn�� ponownie. Unios�a si� jedna powieka. Gdy oko dojrza�o twarz Mistrza, a m�zg po��czy� j� z konkretn� osob� na efekt nie trzeba by�o d�ugo czeka�. Drugi zerwa� si� na r�wne nogi zahaczaj�c g�ow� o parasol.
- Witam Mistrzu – rozciera� miejsce kontaktu g�owy z parasolem. - Jak mija dzie�? – wyszczerzy� z�by w g�upawym u�miechu pr�buj�c za�agodzi� sytuacj�, ale �e u�miech mia� okropny, na nic si� to zda�o.
Mistrz po�o�y� obydwie d�onie na swej drewnianej lasce. Przez chwil� postukiwa� ni� w czubek swego sanda�a spogl�daj�c w niebo i pogwizduj�c jazzowo. W ko�cu si� odezwa�.
- Wiesz Drugi, jako� tam leci. Jedni musz� pracowa�. – spojrza� na mnie. - By inni mogli odpoczywa�. Roze�mia� si�, a my wraz z nim. Mia� wyj�tkowo dobry humor.
Wzi�� ka�dego z nas pod rami� i spyta�:
- Gotowi na sw�j pierwszy Turniej Mistrz�w? – zadziwiaj�ce, i� m�wi� o tym ze stoickim spokojem.
Obaj przytakn�li�my.

Turniej Mistrz�w odbywa si� co pi�� lat. Najprawdopodobniej gdzie� na po�udniu Szwajcarii, ale nie wiadomo dok�adnie, gdy� ka�dy z uczestnik�w dowo�ony jest na miejsce specjalna karet�. Ponadto przez ca�� drog� oczy przes�oni�te ma przepask�. Uczestnicy przez dok�adnie dwadzie�cia jeden dni, dwadzie�cia jeden nocy, dwadzie�cia jeden godzin, dwadzie�cia jeden minut i pi�tna�cie sekund mieszkaj� w malowniczo po�o�onym zamku. Zmagania odbywaj� si� w najr�niejszych konkurencjach, tj.: spirytystyczne szachy, telepatyczne pojedynki na hipnoz�, czytanie z �o��dka kaszalota i wiele innych. Ostatniego dnia ma miejsce nie tyle konkurencja, co w�a�ciwie pokaz. Ka�dy uczestnik przedstawia sw�j unikatowy, oryginalny wynalazek. Ten dzie� i ta impreza maj� decyduj�cy wp�yw na wyniki Turnieju. Mistrz wygrywa� ju� pi�� razy z rz�du i w tym roku mia� zamiar pobi� rekord sze�ciu wygranych dawnego Mistrza Von Ubernauera.
Teraz Ubernauer zasiada� w Radzie Mistrz�w, czyli jury i by� serdecznym przyjacielem naszego Mistrza. Najwi�kszym za� rywalem mia� by�, jak co roku, Fun Shui, kt�ry jako jedyny mia� realne szanse na nawi�zanie z nim r�wnorz�dnej walki. Emocji nie mog�o zabrakn��. W dodatku wraz z Drugim mieli�my szans�, po raz pierwszy, zobaczy� wszystko na w�asne oczy.
Czuli�my wielka presj�. Mistrz nie m�g� si� skupi�. Wzrokiem ci�gle zmienia� punkt odniesienia. Gdy zm�czy�a go fili�anka herbaty jego piwne oczy kierowa�y si� na nas, co tylko wzmaga�o rosn�cy niepok�j i podniecenie.
Ledwie zd��yli�my dopi� wieczornego earl greya, a rozleg� si� dzwonek do drzwi. Cisza.
- Mistrzu! To do Pana! – zabrzmia� niebia�ski g�os asystentki.
Mistrz zach�ysn�� si� ostatkiem herbaty.
- Ju� id�. Niech poczeka! – odpar� lekko podenerwowany. Jakby ta chwila nadesz�a znienacka. A przecie� oczekiwa� jej od wielu miesi�cy. Niedbale narzuci� p�aszcz i wyszed� na korytarz. Wraz z drugim wyjrzeli�my nie�mia�o wychylaj�c g�owy z gabinetu.
W drzwiach sta� ciemnosk�ry goniec w eleganckim fraku. Wr�czy� Mistrzowi zapiecz�towan� kopert� z symbolem smoka. Uk�oni� si� nisko.
- Czekam – na jego twarzy nie by�o �adnych emocji. Jedynie wymuszony u�miech.
Mistrz przyliza� grzywk� i zacz�� otwiera� kopert�.
- Tak wiem – r�ce trz�s�y mu si� jak portki nastolatka na randce – pi�tna�cie minut. Wiem. Panowie, baga�e! – krzykn�� na nas.

Potykaj�c si� o w�asne nogi i zahaczaj�c o wszystkie dywany w domu pobiegli�my z Drugim po baga�e. Mistrz w tym czasie uda� si� do swojego gabinetu. Medytowa� i na�o�y� specjalny str�j wymagany na Turnieju. Str�j barwy z�otej (barwa ubieg�orocznego triumfatora) by� hybryd� eleganckiego smokingu i sportowego dresu. Mistrz odszykowany i pe�en bojowego optymizmu pojawi� si� na korytarzu. Aparycj� zrobi� ol�niewaj�ce wra�enie na wszystkich obecnych. Asystentka pisn�a w wysokiej tonacji, czarnosk�ry goniec patrzy� na Mistrza, niczym na bo�yszcze. Z Drugim w mi�dzyczasie za�adowali�my baga�e na pow�z. Mistrz po�egna� si� z asystentk�. Wr�czy� go�cowi prze�aman� kopert�. Czarnosk�ry ch�opak odebrawszy potwierdzenie odebrania wiadomo�ci uchyli� drzwiczki karety. Za�o�y� wszystkim przepaski na oczy. Mistrz wsiad� pierwszy, a my tu� za nim. Ruszyli�my.
Mistrz wyci�gn�� fajk� i zacz�� rytmicznie pyka�. Zapach waniliowego tytoniu wype�ni� wn�trze. Drugi wyj�� ksi��k� filozoficzn�. Unios�em lekko opask�, by dojrze� tytu�: „Dendrologia, a zachowania godowe samicy komara andaluzyjskiego”. Mia� wszystkie klasyki filozofii elitarnej w wydaniu dla niewidomych. Jako, �e zna� Braille’a nie mia� problem�w z wype�nieniem sobie czasu. Mistrz wyczu�, �e moja przepaska nie jest na swym miejscu i natychmiast zgani� mnie zostawiaj�c drewniany zapach swojej laski na mojej r�ce. Przes�oni�em oczy i zasn��em. S�dz�c po charakterystycznym ujadaniu wilk�w obudzi�em si�, gdzie� w okolicach Transylwanii. Mistrz wci�� pyka� fajk�, Drugi zasn�� z r�k� na dwunastym rozdziale. Pow�z gna� na z�amanie karku po niezbyt r�wnej, kamienistej drodze.

- Ju� nied�ugo – rzek� Mistrz.
Jego z�by coraz mocniej wbija�y si� w ustnik fajki. Dym wype�nia� powietrze z narastaj�c� cz�stotliwo�ci�. Nerwowo przebiera�em nogami. Mistrz poklepa� mnie po ramieniu.

- Nie przejmuj si�. B�dzie dobrze – pociesza� mnie nadaremno. Po�o�y� d�o� na mojej twarzy i po raz kolejny pogr��y�em si� we �nie.

Na miejscu obudzi� mnie Drugi. Ods�oni�em oczy. Na szcz�cie przybyli�my p�nym wieczorem, co zmniejszy�o cierpienie �renic. Wy�adowali�my baga�e, a przed naszymi oczyma zarysowa� si� zamek, bajeczny w swym kszta�cie i wygl�dzie. Wyj�ty z innej epoki, zdobi� wzg�rze g�sto zalesionego szczytu. Najbardziej jednak zastanawia�o nas, jak dostali�my si� na g�r� karet�, skoro w zasi�gu wzroku nie by�o �ladu �adnej drogi, kt�ra by tu prowadzi�a.
Wrota zamku rozwar�y trzaskiem kilkusetletnich zawias�w. Mistrz wita� si� ze znajomymi, a my stali�my u jego boku i k�aniali�my si� nisko ka�demu. Mimo og�lnej sympatii i mi�ych s��w atmosfera by�a g�sta. Jak dowiedzieli�my si� od Oktawiana Pi�ropusza kilku uczestnik�w nie wytrzyma�o presji i dosz�o do wzajemnego obrzucania si� czarami i zakl�ciami, co podczas Turnieju by�o zabronione.
Odpadli g��wnie pocz�tkuj�cy: Calvinius Romus, Eryk z Roztropii, ale tak�e weterani, w tym �ywa legenda Hrobak z Silesii. Z jednej strony troch� to Mistrza zmartwi�o, zapowiada�o bowiem wyj�tkowo ostr� konkurencj�, z drugiej jednak konkurencja ta znacz�co si� ju� wykruszy�a.
Nazajutrz Turniej ruszy� pe�n� par�. Prowadz�cy Charles Strassenburger wypu�ci� Sow� M�dro�ci, co oznacza�o oficjaln� inauguracj� rozgrywek. Szare kom�rki uczestnik�w dzia�a�y na granicy wytrzyma�o�ci neuron�w. Sporadyczne b�yskawice wydostaj�ce si� z uszu graczy nikogo nie dziwi�y. Mistrz szed� jak burza. Wygrywa� kolejne konkurencje: spirytystyczne szachy, telepatyczny pojedynek na hipnoz�, wbijanie gwo�dzi wzrokiem. Jednak Fun Shui ca�y czas by� tu� za nim. W klasyfikacji generalnej zajmowa� drugie miejsce. Wygrana w decyduj�cej „konkurencji wynalazk�w” da�aby mu ostateczne zwyci�stwo. Mistrz nie m�g� do tego dopu�ci�. Atmosfera by�a bliska temperatury wrzenia. Komentuj�cy zawody celtycki wr�bita Daryll Starlingate raz po raz wpada� w konwulsyjne spazmy o lekkim zabarwieniu erotycznym. Emocje si�ga�y wierzcho�k�w drzew, a przypuszczalnie mia�y jeszcze wzrosn��.
Ostatniego, dwudziestego pierwszego dnia Turnieju zacz�� si� konkurs wynalazk�w. Rywalizacja by�a zaci�ta i wielce wyr�wnana. Ka�dy z uczestnik�w zasiada� na swoim stanowisku. Jako asystenci wraz z Drugim zajmowali�my miejsce za plecami Mistrza, by pomaga� mu w prezentacji. Wraz z Fun Shui nie odrywali od siebie oczu. U�miechali si� jedynie na zasadzie niekontrolowanych tik�w.
- Zetr� mu z g�by ten mi�y u�mieszek – wycedzi� przez z�by nasz Mistrz. – Strze� si�! B�g wyjecha� dzisiaj w interesach. Zostali�my tylko my – by� got�w sprzeda� serce �punowi, byle tylko wygra�.

Roland Luto�ski zaprezentowa� sw�j wspania�y „Odejmator b�lu”. Wygra� nim za�ciankowy konkurs w zachodniej Burgundii. Na pewno nie mo�na by�o go lekcewa�y�. Mistrz zaprezentowa� sw�j „Rower na ryby”, kt�ry wzbudzi�, trwaj�c� trzy kwadranse, owacj� na stoj�co. Jednak Fun Shui nie powiedzia� dotychczas ostatniego s�owa. Zaszokowa� wszystkich „Transcendentaln� �niwiark�”. Aplauz by� nie mniejszy jak w przypadku naszego roweru. Charles Strassenburger og�osi� przerw�. Rada Mistrz�w uda�a si� na obrady. Daryll Starlingate poprosi� uczestnik�w, by udali si� do swoich pokoi. Odrywaj�c my�li od Turnieju Mistrz po�o�y� si� na swym ��ku i medytowa�.
Wraz z Drugim pr�bowali�my skupi� si� na partyjce utylitarnego pokera, kt�ry nie da� nam szcz�cia, gdy� temat Turnieju wyp�yn�� od razu.
- Jak my�lisz? Mamy szans�? – Drugi najwyra�niej obawia� si� o wynik.
- �artujesz? – podziela�em jego obawy, ale chcia�em podbudowa� morale zespo�u. Tak jak i Mistrz zdawa�em sobie spraw� z technologicznej doskona�o�ci �niwiarki Funa. – Oczywi�cie, �e wygramy. Nasz „Rower na ryby” jest bezkonkurencyjny.
- Skoro tak m�wisz – Drugi przyj�� moje s�owa jako prawd� objawion�.
- Tu nie ma co gada�. Wygramy bezdyskusyjnie! – zamkn��em temat.

Rozleg�o si� pukanie do pot�nych, d�bowych drzwi apartamentu. Drugi otworzy�. Goniec, tym razem o latynoskich rysach, zaprasza� nas na d�.
Zapad� werdykt!
Pomogli�my Mistrzowi na�o�y� smoking, po czym udali�my si� na nasze stanowisko. Sal� wype�nia�y szepty publiczno�ci i harmider domys��w. Charles Strassenburger, z mikrofonem w r�ku, wyszed� na �rodek sali. Bardziej od mikrofonu uwag� wszystkich absorbowa�a jednak wielka koperta z wynikami. Rada zaj�a swoje miejsca na lo�y. Mistrz Von Ubernauera zajmowa� w niej centralne miejsce. Spojrza� na Mistrza. Wymienili si� kole�e�skimi u�miechami.
- Prosz� o cisz� – apelowa� Strassenburger.
Rozleg� si� gong oznajmiaj�cy decyduj�cy moment. Jego mosi�ny d�wi�k zasia� grobow� cisz� na sali.
- Decyzj� szacownej Rady Mistrz�w – kontynuowa� prowadz�cy – trzecia nagroda w konkursie wynalazk�w pozostaje nierozstrzygni�ta – rozleg�a si� konsternacja.
To mog�o oznacza�, i� Mistrz i Fun podziel� si� pierwszym miejscem. Cho� nie by�o to po my�li Mistrza da�oby mu jednak rekord.
- Spokojnie. Prosz� zachowa� spok�j. – Strassenburger traci� kontrol� nad t�umem. - Drug� nagrod�, a zarazem Srebrn� Sow� Turnieju Mistrz�w zdobywaj�, ex equo, m�j serdeczny przyjaciel, Mistrz oraz Fun Shui!
Sala zamar�a. Burzliwa owacja przemieszana z konsternacj� zacz�a nie�mia�o przebija� si� przez cisz�. Te s�owa by�y jak kopniak w brzuch. Mistrz ukry� twarz w d�oniach. Mnie zakr�ci�o si� w g�owie, a potem w �o��dku. Drugiemu brakowa�o r�kaw�w, by ociera� �zy z policzk�w.
Jednak przegrali�my. Mistrz odetchn�� g��boko, uni�s� g�ow�. W drodze na podium u�miecha� si�, ale tak naprawd� chcia� teraz dorwa� Funa, Strassenburgera i Ubernauera, by si� z nimi rozprawi�. Odebra� nagrod�, wymieni� si� u�ciskami ze Strassenburgerem oraz Funem. Konferansjer wr�czy� im medale i pami�tkowe dyplomy, po czym wielcy przegrani tej edycji zaj�li swoje miejsca na podium.
Pozosta�a ju� tylko formalno�� w postaci wr�czenia Z�otej Sowy Rolandowi.
Strassenburger nabra� w p�uca tyle powietrza, ile by� stanie tam zmie�ci� i zacz�� wydziera� si� do mikrofonu, kt�ry wkr�tce by� ca�y opluty.
- Pierwsze miejsce w konkurencji wynalazk�w jak i zwyci�stwo w Turnieju Mistrz�w odni�s�...Rooooland Luuuuuto�ski i jego „Odejmator b�lu”!
- Roooland Luuuuuuuto�ski zwyci�zc�! – wt�rowa� mu w brazylijskim stylu Starlingate. – Awans z trzeciego na pierwsze miejsce! Roland wygrywa rzutem na ta�m�! Prosz� Pa�stwa. C� to by� za Turniej! Nie mieli�my takich emocji od czas�w Emmerycha Wile�skiego, kt�ry to w 1878 wygra� pierwsze miejsce swoim niezapomnianym „Szybkowarem jajecznym” – w tej chwili Starlingate nie zna� granic ekstazy – a przypomn� Pa�stwu, i� mia� do odrobienia tylko jedn� pozycj�. Tym wi�ksze brawa dla Mistrza Rolanda!
Te s�owa, prawie godzinne owacje i gratulacje dla zwyci�zcy niemal odebra�y Mistrzowi ch�� ycia.

Droga powrotna by�a niezmiernie d�uga i niemi�osiernie milcz�ca. My�li kot�owa�y si� w naszych g�owach. Mistrz wydawa� si� ju� pogodzony z pora�k�, cho� niedawno by� got�w rzuci� na wszystkich jak�� straszliw� kl�tw�. Ja te� w miar� mo�liwo�ci upora�em si� z werdyktem Rady. Drugi by� jednak m�ody i �ywio�owy.
- Jak to si� mog�o sta�? – siorba� nosem po�ykaj�c �zy.
Mistrz od�o�y� fajk�. Zdj�� przepask� z oczu, po czym wyj�� z kieszeni kaszubskie cygaro, kt�re zamierza� zapali� po zwyci�stwie. Z�ama� je i wyrzuci� przez okno.
- To tylko �ycie, nie pomog� reklamacje i g�sto siane t�umaczenia. Cudowne barwy i uroki nale�� jedynie do trywialnych, wra�e� wizualnych. By� mo�e w�a�nie turniej ten symbolizuje jedynie tak� iluzj�, g��bsze marzenie? A czy� marzenia nie s� najpi�kniejsze, gdy s� niespe�nione?

Nic nie odpowiedzieli�my. Na subiektywne pytania s� tylko subiektywne odpowiedzi, a takie rzadko kiedy bywaj� prawid�owe.

08.10. 2005

© 2005

http://www.pozawiatrem.ky...opic.php?t=2796

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

funlifepok.htw.pl

Podstrony

Template provided by Designs by Darren Opracowanie Marketing w Internecie dla Seungri â strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress