Seungri — strony, Obrazki i wiele więcej na WordPress
Woda jest wszêdzie. Przemok³± szed³em szos±. Mokre beczkowozy mija³y mnie z ka³u¿ wznosz±c fontanny. Prysznice podmok³ych latarñ rzuca³y snopy wody na potoki ulic. W butach chlupota³o, podeszwy plaska³y p³ynnym truchtem o l¶ni±cy asfalt, gdy co chwila wynurzaj±c g³owê p³yn±³em ku samotnej bia³ej budce ko³ysanej falami b³ota.
Woda jest wszêdzie. Wielkie lustro zaparowane jest jak w ³a¼ni i trzykrotnego wy¿êcia obwis³ej szmaty trzeba, aby na powrót sta³o siê przejrzyste. Mokre siê marszcz± kartki zeszytu. Woda przeciska siê przez nieszczelno¶ci dachu - galaretowate g³ówki kropel wynurzaj± siê ze szpar plastikowej boazerii i samobójczym zeskokiem l±duj± na czerwonym prêcie farelki.
Woda jest wszêdzie. Nasi±k³e wod± mam mankiety, a ko³nierz odcieka rynn± krêgos³upa. Traktowane szumem grzejnika nogawki snuj± widoczne ledwie nici pary. Wilgoci± podbiegaj± za³omki cia³a, przede wszystkim poci±gniête czerwon± kresk± uczulenia rozgraniczenie piersi i brzucha. Woda jest w oddechu i woda w spojrzeniu. £askotaniem cewki daje o sobie znaæ napêcznia³y pêcherz. Jak meduza rozpada siê w d³oniach rozwodnione serce. Wodê mam w mózgu i mêtne my¶li moje.
Ignoranci spod parasola, ³aziebne pieszczochy, wakacyjni nurkowie i misski mokrego podkoszulka tkwi± wszyscy w beztroskiej nie¶wiadomo¶ci i tylko moja babcia zna prawdziwy charakter H2O. Nauczona ¿yciem pod dachem niestarannie krytym pap±, w kamienicy, gdzie ze staro¶ci rury siê poc±, a cukier kamienieje w szafkach, dobrze wie, ¿e woda to jest taka ¶winia, co wlizie wszyndzie.
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plfunlifepok.htw.pl