Na stronie "Polityki" natrafi³em na bardzo ciekaw± analizê psychologiczn±. Oto jej koñcowy fragment: Cytat: Jeste¶ szefem? Byæ mo¿e twoi pozbawieni inicjatywy, zatopieni w szczegó³ach podw³adni, których trzeba ci±gle sprawdzaæ, wydaj± ci siê takimi, bo nie maj± twoich mo¿liwo¶ci wywierania wp³ywu na otoczenie. Jeste¶ podw³adnym? Wtedy mylisz siê s±dz±c, ¿e zasiadaj±c w skórzanym dyrektorskim fotelu by³by¶ inny ni¿ twój szef. W³adza jest zara¼liwa jak ospa wietrzna. Z t± tylko ró¿nic±, ¿e na ospê mo¿na siê ju¿ zaszczepiæ, a na w³adzê – nie. I fragment dla tych, którzy swoich szefów nie znosz±, a mo¿e dla samych szefów(?): Cytat: „Posiadanie w³adzy bardzo czêsto – choæ nie bezwyj±tkowo – korumpuje ludzi, poniewa¿ ludzie, którzy przez d³ugi czas cieszyli siê jakim¶ znacznym zakresem w³adzy, maj± w koñcu poczucie, ¿e w³adza nale¿y im siê na mocy porz±dku natury, podobnie jak w³adza dawnych monarchów mia³a byæ z boskiego nadania, a gdy j± z jakich¶ powodów utrac±, uwa¿aj± to za katastrofê kosmiczn±...”. Wiele wyników badañ z dziedziny psychologii spo³ecznej potwierdza, ¿e w tej pesymistycznej wizji, przedstawionej przez Leszka Ko³akowskiego, jest sporo prawdy.